طاهره ناخدا زاده

دختری از ایل شاهسون که زندگی ایل نشینی دارد حدود 90 سال پیش در سن 18 سالگی با سلطان علی پسر خان روستای مصرآباد که مردی تحصیلکرده و فرنگ رفته است ، ازدواج می‌کند و ساکن عمارت بزرگ خان می شود.
او که دختری جسور و مستقل است با توجه به شرایط کاری و مناسبات اجتماعی سلطان علی تلاش می‌کند با حفظ این استقلال سطح زندگی اجتماعی و فرهنگی خود را بالا ببرد در این میان وقایع مهم تاریخی و اجتماعی دوران معاصر او را هم درگیر می کند . وقایعی که همچون سیلابی عظیم همه را به این سو و ان‌سو میکشاند. اما‌در این میانه این نیروی زندگی و جادوی‌عاشقی‌است‌که تیرگی ها را می شکافد. رمان “اِل سِوَن” مارا به روزگاری می برد که برای ما گرچه ناشناخته اما سرشار از طراوت و زندگی است !
…
نگاهی رضایتمند به حلقه ای که در انگشت ظریفش‌جا خوش کرده بود، انداخت. دستبند را به‌سمتش گرفتم. نوازش‌گونه دستم را رد کرد. چشم های غزال گونه اش دل می برد: ـ خودت برام ببند!
وقتی خم شد، احساس کردم در حریر عطرش محبوس شدم. گردنبند دو روی مریمی را از جعبۀ منبت کاری شده بیرون آوردم. شمایل روی گردنبند را لمس کرد. به شمایل سمت دیگر گردنبند عمیق نگاه کرد.
ـ سلیقۀ خوبی داری خیلی قشنگه!

…