توضیحات

مجموعه جنون استعاری ( چهار جلدی )

یک اندیشه یِ ورزیده، به وصلت با هر موضوعِ بی سر و پایی، تن نمی دهد. او به دنبالِ وصلت با موضوعاتِ پر و پا قرصیست، که سرشان به تنشان بِیَرزد. از جمله یِ این موضوعات، می توان به هستی، عدم، رویداد، زمان و ذهن اشاره نمود. در کشاکشِ کشمکشِ نفس گیر و رقابتِ طاقت فرسایِ بینِ هستی و عدم، بر سرِ تصاحبِ اندیشه، این هستیست که به واسطه یِ اغوایِ اندیشه، پیروزِ میدان می شود و با به درون کشیدنِ او، از این نبردِ نابرابر سربلند بیرون می آید. وقتی اندیشه در گردابِ هستی هبوط می کند، بلافاصله توسطِ موضوعاتِ گوناگونی احاطه می شود. هر کدام از این موضوعات، برای مدتی سرِ او را گرم می کنند و مانعِ درآمیختنِ اندیشه با هستیِ عریان و پرداختنِ بی پرده اش به جوهره یِ وجودی می گردند. آنها به راحتی جلویِ دیدِ اندیشه را می گیرند و هستی را در نظرِ او تیره و تار جلوه می دهند.
بدین طریق موضوعاتِ بنیادینِ نهفته در دلِ هستی، با فریفتنِ اندیشه و مکیدنِ شیره یِ تعمقِ او، برای هستیِ شلخته وقت می خرند، تا در گیراگیر و دمادمِ مشغولیتِ اندیشه، او کمی به خودش برسد و با آراستگیِ کامل و در قامتِ هستیِ متعین، در برابرِ اندیشه نمایان گردد. هر چند موضوعاتِ معلق در هستی، در ابتدا اندیشه را از پرداختن به اصلِ موضوعِ هستی و کلیتِ آن باز می دارند، اما با این کارِ عامدانه یِ خود، با یک تیر دو نشان می زنند: اول؛ با کشیدن او به سمتِ خویش، شیره یِ جان و قدرتِ تعمقش را می مکند و تشنگی و عطشِ وجودیِ خود را برطرف می سازند. دوم؛ با گرم نمودنِ سرِ اندیشه، فرصتِ مغتنمی را برایِ هستی فراهم می سازند، تا آنگونه که در شأن و منزلتِ اندیشه است، خود را بیاراید و بعد با آمادگی و آراستگیِ کامل در برابرِ او عیان گردد. بدین ترتیب، هستی در کنه خویش با اندیشه در می آمیزد و مقدماتِ پیدایشِ فلسفه را مهیا می سازد. در ادامه داستان، این فلسفه است که به دادِ اندیشه می رسد و او را از ورطه یِ عدم رهایی می بخشد.